Artık ne söylerim bahtıma boyun bükerim!

Ne kadar adağım kalmışsa umutlarımda aşkla
Velhasıl geçip giden efkârlı zamanınocağında
Kalbim mahkûm bulunsa da ruhum hakikat ta
Aklım idareme güç yetirmeyince nefsim ortada




El hâsıl dil durmaz akılhissiyatla akit yapamaz
Kendir ne kadar sıksa da yüreğin ateşi durmaz
Arif zaten ses çıkartmaz zalim ezadan caymaz
Anlamak için sevda aşkın pervazında bulunmaz




Ateşin çeşnisinde nefesimetakati kim yetirecek
İzan mefkûreme nasıl yön verecek aşksönecek
Umut idrakimle filizlenecek hazda tehir edilecek
Zevkin kültürü seninle esinleşecek hak bilinecek



Savurun arttık külleridağlara ve ıssız sokaklara
Eğer bir köşede büzülerek nefes alan varsa ara
Naralar çıkarken ayyuka ruhum hicranla sırada
Şayet insanlıkkalmışsa çıkma garip nefes orada



Çığlık çığlığa haykırışlarsanki afatı beklemekte
Arzın bütününde ümmetin mahzunluğu çilelerde
Ecir birliği kul için iliklerde aşksabırla melalinde
Eğer ölmek mana ikliminde dirilişse nefes şevkte



Hani tozpembe hülyalaralıp ummana götürür ya
Ufuklar amaçlar için maslahata sarkınca sakınma
Vaktin koşullarında yılgınlık bizarlığında yorulma
Umudun kadrini hakkıyla anla aşkayaban durma



Sinemin kavlinde mevsimleher vakit tazeliğinde
Bazen hazan bazen de ilkbahar aşkzindeliğinde
Niyet halisliği senin kalbinin meşkinde sahibiyle
Gidilecek bir yer kalmışsa unutma umut şevk ile



Ne kadar serzenişlerle başbaşa kalarak ağlasan
Hiç ayılmadan o bitaplığın şaşkınlığındauyansan
Ne ezanı duysan ve ne de kalbin sesinde aransan
Aldanma ruhun bırakmayacak anı anla aşkbaşka



Gel seninle karakalemçalışalım ve hayale dalalım
Biran çileleri unutarak şevke yaslanıp hakkı analım
Hayatın kalanını sorgulayıp saklambaç oynayalım
Ömrün kitabını yazalım mısralarla anlamlaştıralım




Mustafa CİLASUN​