Gece Bana Ağladı, Bense Yokluğuna!

Yüregim dünden kalma sözlerin agıdında...
Hani söylemek istersin diyemezssin
Susmak en kolay gelir sana
Ve gözlerinde bıraktıgı iki damlayla
paylasırsın hüznünü
O bilmez , bilemez

Gece yoldasın olur suskunluguna
Hapsolmuslugun ellerinin sıcaklıgında kalır
Nefesin solugundadır sevdanın
Ama korkak tebessümler
Kacırdıgın gözlerini yakalar
Bir el götürüp kızıllıgına
Yüzündeki her cizgide onu ararsın

Tenin mahpus, tenin titrek
Baska bir bedende hayat bulursun
Ve yüregin carpmayı unutur
Adını her andıgında.
Onu anımsarsın soguk sehrin gizeminde
Yagmurlar yagar üzerine
Ama onunla ıslanmak istersin
Kimsesiz yatagının ayak ucunda
oturup saatlerce
Gelmesini beklersin, tüm hasretiyle.
Gönlünden akan iki satırla
dolanırsın sabaha dek
Ezberlemek istersin teninin her karesini
ve yoklugunun her saniyesine
isyan eder ellerin

Sebebi yoktur düsüncelerin
birbiri ardına gelir cümleler, kanattıgın dudaklarından
O yok, belkide hep vardı
Yaralıydı belki, gec ulastı
Belki yüregin cocuktu
O erken olgunlasmıstı ve agırdı yaraları
Nefesin nefesine karısmıstı belki

bir gece yanına sokulup, seni titreten oydu, ihtimal
Denizin bugusu gibiydi
sana gelisi usul usul
Ve rüyasına daldıgın hep O

Kim oldugunu sorgulamadan
buz kesen ellerinde hissettigin
Damarlarından akıttıgın, belki hep Oydu

Senin farkına gec vardıgın

Onun sana gec kaldıgı



_ALINTIDIR_​