Biz güle ve güllere aşık bir milletiz. Gül’ün her türlü halini anlatan hikayeler bilir bir çoğumuz.
Sanırsınız ki, o gülsüz edemeyenler, gülsüz huzur bulamaz!...
Varın gidin bahçelerine gül bulunmaz.
Güle dair bir emare bile yoktur, evlerinde, bağlarında, bahçelerinde…
Gül gibi görünmek…
Güle taraf olmak, gülden taraf olmak, gülü seviyormuş gibi bilinmek ve tanınmak kişilerin işine gelir.
Oysa gülü anlatmak bir başkadır.
Gülü yaşamak daha başka…
İnsanın ruhunda güle ait bir iz yoksa, her saat başa guguklu saat misali ben gülüm, ben gülüm dese ne olacak?
Bahçeniz çiçek bakımından ne kadar zengin olursa olsun, içinde gül yoksa o bahçe yarım sayılır.
Eksik sayılır.
Gözler gülü arar.
Gülün olmadığı yerde bülbüllerinde olmadığını bilenlerdenseniz, o bahçe ilginizi çekmez.
Bahçenin bir köşesini lalezar yapabilirsiniz…
Bir köşesinde sümbüller…
Bir köşesinde leylaklar…
Bir köşesinde mor menekşeler…
Bir köşesinde beyaz zambaklar…
Bir köşesinde nergisler olabilir.
Bahçeniz dillerde gezse…
Gezdirilse…
Gül olmayan bahçeyi neyleyim der gönüller…
Çünkü;
Çiçeklerin ecesidir, prensesidir gül…
Gül olmadan bahçenizi güldüremezsiniz.
Gülümsetemezsiniz.
Bir köşede mutlaka bir gül olacak…
Arayanlar, çok şükür gülü gördük…
Gülü bulduk…
Gülle tanıştık…
Gülle buluştuk diyecekler.
Has bahçelerin gülleri meşhurdu eskiden.
Has bahçeden getirilen güller misler gibi kokar…
Kokusu aleme yayılır…
O kokuyu alanlar mest olur…
Moralleri düzelir…
Umutsuzluklarını ve korkularını atarlar…
Yüreklerine yaşama sevinci ay gibi, güneş gibi doğardı.
Bahçelerde güllere yer verilmiyor.
Sözde çok istiyorlar…
İstiyormuş gibi yapıyorlar.
Sipariş ettik bekliyoruz lafları dillerden düşmüyor.
Oysa, bahçe sahibinin gül diye bir fikri yok…
Gül diye bir hedefi yok.
Kara çalı ile…
Kara diken ile…
Ayrık otları ile…
Sarmaşıklar ile gülü bir araya getirebilir misiniz?
Gül olan bahçe, gül olur.
Bahçeye zarar veren ne varsa toplar pılını pırtısını…
Gülün olduğu yerde ya gül olmak yada kül olmak var der, çeker gider.
Bakmayın siz, gül olmayan bahçelerde, gül var diye bize gül aratanlara…
Çünkü bahçelerinde gül yok…
Güllere yer yok!..
-Erol Sunat-
Sanırsınız ki, o gülsüz edemeyenler, gülsüz huzur bulamaz!...
Varın gidin bahçelerine gül bulunmaz.
Güle dair bir emare bile yoktur, evlerinde, bağlarında, bahçelerinde…
Gül gibi görünmek…
Güle taraf olmak, gülden taraf olmak, gülü seviyormuş gibi bilinmek ve tanınmak kişilerin işine gelir.
Oysa gülü anlatmak bir başkadır.
Gülü yaşamak daha başka…
İnsanın ruhunda güle ait bir iz yoksa, her saat başa guguklu saat misali ben gülüm, ben gülüm dese ne olacak?
Bahçeniz çiçek bakımından ne kadar zengin olursa olsun, içinde gül yoksa o bahçe yarım sayılır.
Eksik sayılır.
Gözler gülü arar.
Gülün olmadığı yerde bülbüllerinde olmadığını bilenlerdenseniz, o bahçe ilginizi çekmez.
Bahçenin bir köşesini lalezar yapabilirsiniz…
Bir köşesinde sümbüller…
Bir köşesinde leylaklar…
Bir köşesinde mor menekşeler…
Bir köşesinde beyaz zambaklar…
Bir köşesinde nergisler olabilir.
Bahçeniz dillerde gezse…
Gezdirilse…
Gül olmayan bahçeyi neyleyim der gönüller…
Çünkü;
Çiçeklerin ecesidir, prensesidir gül…
Gül olmadan bahçenizi güldüremezsiniz.
Gülümsetemezsiniz.
Bir köşede mutlaka bir gül olacak…
Arayanlar, çok şükür gülü gördük…
Gülü bulduk…
Gülle tanıştık…
Gülle buluştuk diyecekler.
Has bahçelerin gülleri meşhurdu eskiden.
Has bahçeden getirilen güller misler gibi kokar…
Kokusu aleme yayılır…
O kokuyu alanlar mest olur…
Moralleri düzelir…
Umutsuzluklarını ve korkularını atarlar…
Yüreklerine yaşama sevinci ay gibi, güneş gibi doğardı.
Bahçelerde güllere yer verilmiyor.
Sözde çok istiyorlar…
İstiyormuş gibi yapıyorlar.
Sipariş ettik bekliyoruz lafları dillerden düşmüyor.
Oysa, bahçe sahibinin gül diye bir fikri yok…
Gül diye bir hedefi yok.
Kara çalı ile…
Kara diken ile…
Ayrık otları ile…
Sarmaşıklar ile gülü bir araya getirebilir misiniz?
Gül olan bahçe, gül olur.
Bahçeye zarar veren ne varsa toplar pılını pırtısını…
Gülün olduğu yerde ya gül olmak yada kül olmak var der, çeker gider.
Bakmayın siz, gül olmayan bahçelerde, gül var diye bize gül aratanlara…
Çünkü bahçelerinde gül yok…
Güllere yer yok!..
-Erol Sunat-
