H.Murat Ates.

H.Murat Ates.

Siirleri.

 

Sensizlik Benim Kaderim..

Dün gece
Yine sensizlikte
Kayıp ettim kendimi,
Anladimki
Her ağitimin sonunda
Ğözlerini düşünüp
Onlarda kaybolmak
Benim kaderim..
Diri diri gömdüm
Kara toprağa kalbimi
Üstüne üç beş kürek
Anılarımızı atıp
Bıraktım kendimi yanlızlığa
Mezar taşıma
Sevenler ölmez aci çeker yazıp
Kalpsiz bir bedenle
Dua okudum sensizliğe.
Çünki seni Seven Kalbimi
Ğömmeyi Ben şeçtim
Ya candan vaz geçecektim
Yada yardan
Yardan vaz geçilmediği içın
Candan vazgeçtim..

Siyah bir kefene
Şığdırdım sana olan sevdamı
İsyan etmedim
Onurumla sevdim seni
Gururumla sürdürdüm
Sana karşı dava’mı
Cez’am sensilik,
Boyun büktüm yenilgime
Mahkum’um sensizliğe
Bu benim kaderim
Senden gelen her acıya
Eyvallah dedim
Derdi veren Allah
Dermanıda verir
Onun için adına
Hiç isyan etmedim
Ölen benim kalbim olsun,
Yaşasın gönlüm sensiz
Varlığını bilmek yeter,
Kalbim siyah kefende,
Bedenim yaşasın sevgisiz..

H.Murat Ates.
Amsterdam.

 

Gel!!

Hırçın dalgalara
göğüs gerircesine
önünde durdum,
Ve
Mavileri
siyaha boyadim
gittigin gün,

Bakışlarımda
kir çiçekleri
solmuştu
dökülmüştü yapraklar
birer birer üzüntümden
yüregim sensizlikte
yanmisti,
kizgin
yaramaz bir cocuk
gibi saklanip
gizlice aglamisti
kalbim(sin).

Hayel kurardim
ıssız köşelerde
her durakta
bir sen bulurdum
başim one egik
caresiz,
rahat durmazdi
kahredesi anilar
ve
cevaplanmamiş
Bin bir soru var
hislerim mahkum
Gel..

Issiz gecelerde
ay isiginda resmini
cizip cizip silmeler
eksik hecelerde
yazdigim şiirlerde
ölup ölup dirilmeler
vardi..
kaybolmak
her solukta kahrolmak
gozyasim bana yar’di
Gel..

Elimde resmin
her gün
bir parca ben gömer
zaman
cenazem kalkar
kimsesiz
kalkmayan eller
okunmayan dualar
seni bekler
gel
sana sarilmadan
can
toprak olmasin
bide
birde toprak yanmasin..

bir yanda sen
bir yanda
eksik bir ben..
gel...

Hma.

 

Kavusamasakta Sevmeyi Bildik Biz.

Seninle hiç aynı sokaklarda gezmedik
Aynı havayı tenefüs etmedik
Ama hep aynı düşünce
Hep aynı sevgiyi kalbimizde taşıdık
Herkes göçtü biz göçemedik.. gidemedik
Satılmış yüreklerin arasında
Hep yalnız kaldık..savaştık
Öylesine çıkarsız.. yapayalnız
Inandığımız tek şey sevgimiz
Ucunda kavuşmak olmasa bile
O sevgi oldu tek inancımız..

Doğru dürüst hayal bile kuramadık
Kesşkelerin arasında kaybolurken
Günler karanlık geceler zindan
Her sabah yine yalnız uyandık
Şikayetmiz olmadı hiç
Boyun büküp uzaktan sevmeyi bildik
Ara sıra haber alıp birbirimizden
Iyi olmamıza biraz olsun sevindik
Ama hep hasret besledik içimizde
Sen ayrı dünyada ben ayrı dünyada
Kavuşmak bir gözyaşı oldu gözlerimizde
Ağladıkça kavuşamadık
Kavuşmak istedikçe ağladık..

Şiirlerle avuttuk kendimizi
Gizli mesajlar yazdık okur anlar diye
Sustuk eller konuştu biz konuşamadık
Anlatamadık yüreğimizdeki sevgimizi
Susmalıydık.. susuyorduk
Değiştiremezdik kader yazımızı
Bir gün gülsekte
Ikinci gün tutamadık gözyaşımızı
Ağladık ağlamalıydık
Bir bedende bir kalp
Dindiremedik yürek sızımızı..

Not: Değiştiremedik kader yazımızı
Severek kucakladık aşk sızımizı
Yazsakda onca yalnızlığımızı
Bir sen anlarsın beni bir ben anlarım seni
Başka kimse anlamaz bizi..

H.Murat Ates.
Den Haag,