Çok eskiden beri iki arkadaş varmış,biri kurnaz diğeri çok safmış.
Birgün bu kurnaz olan saf olandan para istemiş,o da bütün iyi niyeti ve saflığıyla kurnaza ne kadar istiyorsa vermiş,zaman geçmiş ve kurnaz olan bu saf arkadaşının nişanlısını istemiş,saf olan hiçbir art niyet beslemeden kurnaza nişanlısını vermiş.
Gün olmuş bu saf olan çok sıkıntı içinde kalmış,parasız pulsuz işsiz kalmış.gitmiş kurnazın şirketine ve bana iş verebilirmisin? demiş,
Kurnaz olan ben sana iş falan veremem demiş,o da üzüntülü ama hala arkadaşına karşı kötü niyet beslemeden ordan ayrılıp sahilde bankta oturmuş.
Yanına bi yaşlı adam oturmuş, cebinden bi reçete çıkartıp, evladım çok hastayım bu ilaçlara ihtiyacım var ama alacak param yok demiş,o da cebindeki bütün parasıyla o ilaçları biraz eksik biraz tamam almış ve adama vermiş.
Zaman geçmiş bu adam parasızlıktan sokaklarda yatmaya başlamış .Birgün o yaşlı adamın öldüğü haberini alır ve o yaşlı adamın bütün mirasını ona bıraktığını öğrenir.
Bu yaşlı adam çok zengin biriyimiş.oda bu mirası aldığı gibi kurnaz arkadaşının şirketinin tam karşısında ev alır,zaman geçmiş kapı çalmış,kapıda yaşlı bi teyze evladım çok açım bana yiyecek birşeyler veremezmisin demiş,
Saf olan teyzeyi içeri almış yedirmiş içirmiş, teyze ben artık gideyim dediği zaman,saf olan gidecek yerin yoksa yanımda kalıp ev işlerine falan bakarsın bende sabah çıkar akşam gelirim demiş,teyzede hemen kabul etmiş.
Bir akşam bu saf olan eve gelir ve teyze ona şöyle der:evladım yakışılkısın paran var halin vaktin yerinde neden evlenmiyorsun?
O da demişki benim hiç tanıdığım insan yok ki...teyze benim var istersen aranızı yaparım demiş ve adamda kabul etmiş bunlar tanışmışlar etmişler evlenmeye karar vermişler.Düğün hazırlıkları falan başlamış, davetiyeler hazırlanmış,saf olan bir davetiyeyi kendi elleri ile evinin karşısındaki kurnaz arkadaşına götürmüş ve düğünüme seni de beklerim demiş.
Düğün günü gelmiş çatmış,düğünde herkes oynarken eğlenirken bu saf olan müsade isteyip mikrofonu eline alır ve içini döker...
Benim bir zamanlar bi arkadaşım vardı, benden para istedi hemen verdim.Gün oldu benim nişanlımı istedi, hiçbir art niyet beslemeden tamam dedim.Parasız pulsuz kaldım, gittim arkadaşımın şirketine iş istedim, bana sana iş veremem dedi. İşte benim böyle bi arkadaşım var diyerek mikrofonu tam bırakacakken kurnaz olan mikrofonu alır.
Senden borç para istedim Allah razı olsun verdin.Senden nişanlını istedim; çünkü sana layık biri değildi, seni kullanıyordu buna göz yumamazdım,gelip benden iş istediğinde yakın arkadaşımı nasıl emrim altında çalıştırabilirdim ki demiş...sen banklarda otururken yanına oturan benim babamdı.Yaşlıydı ölmek üzereydi bende bütün mirasını sana bırakmasını istedim.O da olur dedi...Şirketimin karşısında ev aldığını gördüm.Kapnı çalıp senden yiyecek isteyen kadın da benim annemdi, sana daha iyi bakabileceğini düşündüm ve o da kabul edip gitti.
Evet ve şu anda da çok sevinerek söylüyorum şu anda evlenmekte olduğun bayanda benim kız kardeşimdir der ve mikrofonu bırakır...
Birgün bu kurnaz olan saf olandan para istemiş,o da bütün iyi niyeti ve saflığıyla kurnaza ne kadar istiyorsa vermiş,zaman geçmiş ve kurnaz olan bu saf arkadaşının nişanlısını istemiş,saf olan hiçbir art niyet beslemeden kurnaza nişanlısını vermiş.
Gün olmuş bu saf olan çok sıkıntı içinde kalmış,parasız pulsuz işsiz kalmış.gitmiş kurnazın şirketine ve bana iş verebilirmisin? demiş,
Kurnaz olan ben sana iş falan veremem demiş,o da üzüntülü ama hala arkadaşına karşı kötü niyet beslemeden ordan ayrılıp sahilde bankta oturmuş.
Yanına bi yaşlı adam oturmuş, cebinden bi reçete çıkartıp, evladım çok hastayım bu ilaçlara ihtiyacım var ama alacak param yok demiş,o da cebindeki bütün parasıyla o ilaçları biraz eksik biraz tamam almış ve adama vermiş.
Zaman geçmiş bu adam parasızlıktan sokaklarda yatmaya başlamış .Birgün o yaşlı adamın öldüğü haberini alır ve o yaşlı adamın bütün mirasını ona bıraktığını öğrenir.
Bu yaşlı adam çok zengin biriyimiş.oda bu mirası aldığı gibi kurnaz arkadaşının şirketinin tam karşısında ev alır,zaman geçmiş kapı çalmış,kapıda yaşlı bi teyze evladım çok açım bana yiyecek birşeyler veremezmisin demiş,
Saf olan teyzeyi içeri almış yedirmiş içirmiş, teyze ben artık gideyim dediği zaman,saf olan gidecek yerin yoksa yanımda kalıp ev işlerine falan bakarsın bende sabah çıkar akşam gelirim demiş,teyzede hemen kabul etmiş.
Bir akşam bu saf olan eve gelir ve teyze ona şöyle der:evladım yakışılkısın paran var halin vaktin yerinde neden evlenmiyorsun?
O da demişki benim hiç tanıdığım insan yok ki...teyze benim var istersen aranızı yaparım demiş ve adamda kabul etmiş bunlar tanışmışlar etmişler evlenmeye karar vermişler.Düğün hazırlıkları falan başlamış, davetiyeler hazırlanmış,saf olan bir davetiyeyi kendi elleri ile evinin karşısındaki kurnaz arkadaşına götürmüş ve düğünüme seni de beklerim demiş.
Düğün günü gelmiş çatmış,düğünde herkes oynarken eğlenirken bu saf olan müsade isteyip mikrofonu eline alır ve içini döker...
Benim bir zamanlar bi arkadaşım vardı, benden para istedi hemen verdim.Gün oldu benim nişanlımı istedi, hiçbir art niyet beslemeden tamam dedim.Parasız pulsuz kaldım, gittim arkadaşımın şirketine iş istedim, bana sana iş veremem dedi. İşte benim böyle bi arkadaşım var diyerek mikrofonu tam bırakacakken kurnaz olan mikrofonu alır.
Senden borç para istedim Allah razı olsun verdin.Senden nişanlını istedim; çünkü sana layık biri değildi, seni kullanıyordu buna göz yumamazdım,gelip benden iş istediğinde yakın arkadaşımı nasıl emrim altında çalıştırabilirdim ki demiş...sen banklarda otururken yanına oturan benim babamdı.Yaşlıydı ölmek üzereydi bende bütün mirasını sana bırakmasını istedim.O da olur dedi...Şirketimin karşısında ev aldığını gördüm.Kapnı çalıp senden yiyecek isteyen kadın da benim annemdi, sana daha iyi bakabileceğini düşündüm ve o da kabul edip gitti.
Evet ve şu anda da çok sevinerek söylüyorum şu anda evlenmekte olduğun bayanda benim kız kardeşimdir der ve mikrofonu bırakır...
