Senin yaptıkların doğruydu, benim yapmadıklarım.
En fazla içimde ölürsün.
Hayat yine kana bana.
Sakladığım geleceğim, tutamadığım geçmişimsin artık.
Boyumdan büyük kelimelere bakma, susarsam nasıl
öykü olur bu AŞK..
Kuşlar da yalnız uçar bazen.
Özgürce süzülürler bulutların arasından.
Ve bütün bir gökyüzü kuşlarındır.
Ama hiç bir kuş gökyüzünde yaşayamaz.
Yaşamak için konmaya ihtiyaçları vardır.
Bazen bir ağaca, bazen toprağa...
Ben sana rahatça konabileceğin tek daldım;
şimdi kırıldım.
Bak herkes aynı ölmüyor gülüm.
Beni bu kırılmışlığım öldürecek, seni özgürlüğün.
Gittiysen gittin.
Belli ki bir daha dönmeyeceksin.
Ben böyle eksik te yaşarım, ama sen yine de giderken götürdüğün beni geri getir.
Yokluğumu nasıl yaşatacaksın kimbilir..?
Kahraman Tazeoğlu..
