1.
irkildim hatırladıkça gaddarlığımı
kocaman elbisem, çocukluğum benim!
o zaman elbisesi, durur askıda gülüşü
yudumladık senle yorgun bir düşü.
sesime değince sesin
uçuştu kırlangıçlar
doldurdu geceyi
bir şeyi tanımlamanın boşluğu
bırakalım öyle kalsın
2.
vedaların ilk gecesi bu
ilk sigaramı fırtınaya yaktım
içtiğim ona vermediğim yarısı
yaktığım bana varmayan yarısı
fırtınaya düşkün yanım en güçlüsü
ard arda kibrit bile yorgun
yakmaktan
ve yanmaktan
arıyorum cebimde
aklıma sığmayan hayali
ne toyluk şu benimki
ne bir geçici rüzgar.
3.
yoğun gecelerin külleri gırtlağımda
ne kadar bencil olmuşum
sencilliğimi unutunca
sahte bir şair olmuşum.
Levent Sayım
