Ölümsüz Sevgilim...~KaÇaK CaDı~.

Bittiğini mi sanıyorsun her şeyin
O kadar kolay mı ki
Bu sonu meçhul olan aşk romanına son noktayı koymak
Önemi yok muydu sana karşı hissettiklerimin
Sebepsiz göz yaşları mıydı döktüklerim
Hissetmedin mi gözlerine bakarken
Bir bebeğin annesine olduğu kadar muhtaç
Dört duvar arasına sıkışmış bir fare kadar çaresiz olduğumu
Hissetmedin mi ellerini tuttuğumda
Kalbimin yerinden çıkacakmışçasına attığını
Hiç mi farkına varmadın sana sarıldığımda
Seni hiç bırakmayacakmışçasına kenetlenen kollarımın
O kadar kolay mıydı çekip gitmek
Hiç bir şey yaşanmamış gibi devam etmek
O kadar kolay mıydı
Senden önce olan hayatımdaki boşluğu
Sonsuz uçuruma çevirmek
O kadar mı kolaydı
Bu ezeli aşkı ebediyete vardıramadan bitirmek
O sen değil miydin gözlerime bakıp
"Seni Seviyorum" diyen
Sen değil miydin elini tuttuğumda
İçindeki mutluluğu ufacık bir gülümsemeyle dışarı yansıtan
Yalan mıydı bunca şey bunca söz
Yarım kalmış bir duygu muydu sende aşk
Yada sadece küçük bir sevgiden mi ibaretti her şey
Oysa ki ben seni ne Mecnun'un Leyla'yı
Ne de bülbülün gülü sevdiği kadar sevdim
Ölçüsü yoktu hissettiklerimin
Her şey sendin
Sen benimdin ben de senin
Ve şimdi sen
Benden kaçılması mümkün olmasyan şeyden
Ölümden korumaya çalıştığım sevgimi
Sebepsiz yere alıp gitmek istiyorsun
Gidebilirsin ama bu içimdeki sevgiyi
Ne ölüm ne de sen alabilirsin
Kalbimle değil ruhumla sevdim seni
Ölüm bile alamasın diye sana olan bu sevgimi...