Ruh Teni Terk Etti mi Cesedi Seven Yok

Yar…
Gel sabırdan geçme
Her miskinliği sabır görme
Acizlik ve sefillik nedir sual etsene
Kul dediğin ihsan ve muhabbet içinde seraptır

He neyin
Ve hatta cümle ahalinin
Yoksa hükmeden patron mu deyim
Nefsin ilahlığına soyunmuş sefil mi göreyim
Derin bir tefekkür ve tahayyülle mizana gireyim

Elbette
Sana yoktur bir sözüm
Çünkü özü olmayan kalbe ne söyleyim
Ahdine sadakat göstermeyen nefse gülüp geçeyim
Niyaz edeyim, hidayet dileyim, sabırla bekleyeyim

Ne giyersen giy
Ve ne yersen tıkınarak ye
Giydiğin her neyse ve nefsin içinse ne deyim
Yediklerinin hesabını sen vereceksin sükût edeyim
Her gün aynaya baktıkça kime nazar ettiğini bileyim

Ne ölüden
Ve ne de mezardan kork
Ruh teni terk etimi cesedi seven yok
Toprağı sabır, suhulet, sükûnet içinde bekleyen çok
Yalnızca kendi nefsinden kork, canavar kendisi bir ok

Bari bağışla
O sessizleşen naşın işe yarasın
Çaresizlik içinde bekleyenler şakısın
Yıllara sâri sabır ve umutları bir işe yarasın
Senin organların, umutla bekleyen canları yaşatsın

Geç hacıyı, hocayı
Kendi bilincini geliştirmeyen sancıyı
Sıfat ve varlığa bel bağlamış sevdasız canları
Varlığına ve sıfatına göre muamele eden o insanları
Verdiği telkinin anlamını bilmeyen miskin dindarları

Mustafa Cilasun