Unut beni demistin...

Unut beni! demiştin...
Her anımı kanatırken hatırlamak, Çekerken seni içime nefesimle, Sabah doğup, aksam batan güneş, Hatırlatırken en içten gülüşünü, Nasıl unuturum?

Unut beni! demiştin...
Baharda canlanıp, Güzün ölürken doğa, Güneş sevgin gibi kavurup, Yağmur eslik ederken gözyaşlarıma, Nasıl unuturum?

Unut beni! demiştin...
Dağlar, büyüklüğünü sevdamın, Denizler, güçlüğünü sana ulaşmanın, Dümensiz bir sandal beni, Göçmen kuşlar seni anlatırken, Nasıl unuturum?

Unut beni! demiştin...
Çiçekler, baharda açıp, Güzün solar mı sanırsın? Dört mevsim solgunken çiçeklerim, Her mevsimim dönmüşken kısa, Buzları eritip, güneşi soğutan bu sevdayı, Nasıl unuturum?

Unut beni! demiştin...
Yüreğime eşlik edercesine Çırparken kanatlarını kuşlar, Bir çocuk gülümsemesi, Anlatırken masumiyetini, Getirirken bir bülbül sesini, şahin elinden kurtulan bir serçenin yorgun yüreği, Yüreğime kardeş olurken, Nasıl unuturum?

Unut beni! demiştin...
Silmişken unutmayı lügatimden, Kurmuşken iki kişilik dünyamı, Adamışken hayatımı sana, Nasıl unuturum?

Unut beni! demiştin...
Unutmam seni canım unutmam.
Hatıran her zaman kalbimde.
Ahirette kavuşana dek.


Seninleyim... ​