Yanlış Anlaşılmak Üzerine..

Yanlış Anlaşılmak Üzerine..

“Sağlam, lastik tamiri yapılır./Sağlam lastik tamiri yapılır.”

Bir virgül kaldırıyorsun cümle tepetaklak oluyor değil mi?

Yazıda böyle de söylemede farklı mı sanki?

Bir vurgu eksiği, yanlış anla(şıl)maya uygun bir mimik, her şeyi alt üst eder.

“Sanırım anlatamadım; Yanlış anladın; Yok sen anlatamadın” klişeleri tekrarlanır durur, sohbet boyunca.

Anlatanda mıdır sorun, anlayanda mı?

Yoksa…

“Lafı uzatmak muhatabın zekâsına hakarettir” prensibiyle kelimeden tasarruf etmenin pahalı faturasını ödemek midir, “yanlış anlaşılmak?”

Yanlış anlayanlar genelde çoğunluktadır.

Böyle olduğu için de anlaşılamayanlar suçlanır ve "anlatmaktan yoksun" gösterilirler.

Acaba işin “doğrusunu” anlayanlar, anladığını zannedenler, anlamak istediği gibi inananlar ne derece "tam teşekküllü zekâya” sahiptirler ki kendilerinden bu kadar emindirler?

Acep, yanlış anlaşılanın pişmanlıkla harmanlanan sessizliği midir böyle bir sanıya kapılmalarının nedeni?

Dehşet bir pişmanlıktır bu.

Alttan aldıkça her şey sarpa sarar.

Çaresiz kalırsın.

"Kastım bu değil. Bunu demek istemedim.” şeklindeki sözlerin, karşındaki duvara çarpıp çarpıp geri döner.

Sinirden mi üzüntüden mi olduğuna karar veremeden derin derin iç çekersin.

Algılanmana ve seni böyle anlayana üzülürsün.

Nerede hata yaptığını ve bunun ne olduğunu bir türlü bilemeden, sözcüklerin ve hislerinle bir başına kalakalırsın.

Hiçbir sözcük imdadına yetişemez.

Kim daha çok üzülür; yanlış anlaşılan mı, yanlış anlayan mı?

Sanırım birincisi.

Çünkü…

Ya anlatılan mevzu yanlıştır, ya da anlattığı kişi.

Anlayana gelince...

Akrep misali kendini zehirler durur; bir hiç uğruna…

Bahis uzar.

En iyisi son sözü Fuzuli'ye bırakmak:

“Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil.”

İşte bütün yazının özeti.


[ALINTIDIR]

 

Böyle olduğu için de anlaşılamayanlar suçlanır ve "anlatmaktan yoksun" gösterilirler.


tesekkür zeyno ne yorum yazayim bilemedim bir sirasini kopyaladim cok dogru cokta guzel (((