Yesim 434

Hosca kal




Sen yoksun artık karanlık gecelerimde...Sen yoksunya sevgilim haksızlıklar vurur oldu yüzümekaranlık çarpar oldu gözlerime.Daha sensizliğin karanlığına alışmadan ışıklarımı söndürdün.Sigaranın dumanını sensizliğe çekerim her seferindeçekerim ama senin bana verdiğin tadı vermez ki...Karanlık bıraktın beni sevgilim sensizliğe damlar oldu gözyaşım...Silen yok gözümün yalnızlıkları...Sevdiğimiz şarkıyı yüreğime merhem yaptım genede geçmedi..Meger sensizlin acısı yüreğimede vurmuş.






Yalnız gecen her günümesensiz gecen her günüme lanetliyim bu gece..Bu gece son gecem biliyorum ve senin tadını almayacagını ve bana zehir olacagını bile bile bir sigara daha yakıyorum yoklugunu bir nefes daha çekiyorum sevgilim...Artık dönmeyeceksin açmayacaksın karanlık dünyamın ışıklarını biliyorum ''Başkasına yar oldun'' biliyorum..Beni kahreden yoklugunda kendimi avutan resmin.Nasıl olurda yüreğimin biraz olsun ışını yaıp aydınlatan o güzel gözlerini fırlatırım odamın her bir köşesine...Karşı koyamıyorum duygularıma..Odamın her bir yanında sensizlik evimin her bir köşesinde sessizlik...Çığlıklarım isyan nefretim sevgime dönüştü..Kor gibi kaytın bedenimi kül ettin hayallerimi..Yemininle başlayıp yalanınla biten her sözünü unuttum benSende benim her kelimemde seni sevdiğimi her bitişimde yüreğimin karanlıklarını unut...





''Duvarlarmıydı sensiz geçen gecelerimin cerezforumu ''...



Her beton yumruklarım ve sensizliğe akan yaşlarımla dolu..Yargıcı oldum gecelerin sensizliğin sessizliğin köpeği oldum...''Yetmedi''..Varlıgınla yoklugunun arasında ki fark neydi biliyormusun? ''Sendin'' Aslında ikisindede yokmusunda haberim yokmusaslında ben başından beni sensizimde haberim yokmuş..Peki neden söylemedin geldiğini habersiz girdin yalnızlığıma.Dönüşü yok bu karanlık cehennemin biliyorumdönüşü yok sensizliğin biliyorum...Şimdi gitme vakti sevgilim ihanetinin bedelini son boş kalan betona vurarak ödüyorum..İçimin senden ibaret çokluğuna gelincedamarlarımda akan sana gelince...Tıkadım artık şah damarlarımı gömdüm yüreğimi sessizliğin mezarına....Ayak seslerin hala evimin içinde yoklugun hala bedenimde..Sahi sen ne zaman çıkacaksın benden çekip gideceksin gözlerimden..Ağlamak mı tek çare yalnızlığın çığlıklarını haykırmak mı soluksuzca..Denedim her sensiz geçen saniyeye inan eriyip bitmekten baska bi işe yaramıyor...Şimdi gidecek yerim yok senin yüreğine gidemiyorumya eğer oraya gidemiyorsam gidecek hiç bir yerim yok demektir...
.




''Musaallah taşımı bana yakışan..Yoksa yokluğunda ki ben mi''...




Nefesim daralıyo yoklugunda daha gidişinin ilk gecesi ve senin yoklugunu anlatıyorum gecenin yalnızlığına..
Daha dün gece gittin ayak seslerin hala evimin sensiz gecerek attığım her yumruk odamın sesizliğinde...Ne zormuş yenilgiyi kabullenmek ne zormuş kendini bile bile mezara gömmek..



Ben bu gecenin yesim434 tü sen bu gecenin Cerezforumu'


Ne zormuş adımlarımattım her adım yoklugunun acısını gözteriyor bana...Artık her saniye ağlamayacağımüzülmeyeceğim diyorum ama her seferinde yalan oluyor..Baksana sevgilim daha gözyaşlarım kurumadanevimdeki her hasretine bir yumruk sensiz gecen her sanıyeye lanet bedenime işleyen san'a bile akar oldu nefretim...Geriye dönüp bakacağını biliyorum sende benim için yazacaksın bensizliğe akan her kanı duvarınaama herşeyin çok gec oldugunu anlayacaksın.Sensiz kaltım bu sabah açmadım perdelerimi isyanıma isyan karanlıma karanlık bitişime bitmişilik katmak için...Pişman olmadım bu durumumdan kendime yaptıgım eziyetten bak gene sensizliğe doldu gözyaşımsesizliğme aktı haykırışlarım...






''Benim haykırışlarmın son bulduğu yerde bitmez tükenmez cehennemliklerim var.''




''Son haykırışım bu'' ''Hoşçakal''

 

Durma Git




Durma git hadi son ver yalan sevgine..
Al ellerini ellerimdenver ayrılık ateşini gönlüme...
Git hadi ! Bırak sensizliğe bırak beni boşluğuna...
Yol alırım ben gecelere sarılırım yokluğuna...

Avuturum ben yüreğimi alışırım özlemine...
Ama gelme hayalime bir perde çek gözlerime...
Sorma artık son bir söz bekleme benden..
Dön sırtını yaşanmışlara..
Dön ve git...
Bir veda istemem senden

 

Ne cok Sevmistim Seni

 

Bu sekil Olmamaliydi

 

Artık kabulleniyorum



uzun bir yol var önümde...ağaçların selam verdiği bir yol




seninle beraberiz gibi hala hala beraber ıslanıyormuşuz gibi..



yanlız bir ağaç gibiyim uçurumun kenarında..


hala gözüm pencerede belki gelirsin diye bu sonbahar akşamında..



kökünden budanmış bir ağaç gibi hiç bir şeyi kalmamış yok olmuş bir ağaç...



gönlümdeki son dalda kırılmadan gel...
terketme beni yanlızlığa...

son yaprak düşmeden...

bir gün camına bir yaprak düşerse yada rüzgarın uğultusu duyarsan bilki o benim
ve sana geldim..
senelerce bekledim sen gelmedin şimdi ben geldim..


evet artık kabulleniyorum sensizliği ve gidiyorum arkama bakmadan etrafta bir sessizlik yağmur yağıyor oturduğumuz
bank sislerin arasında kayboluyor..

 

Vefasız....!!!!!!

Senın sevdan içimde bir ateş biz değilsekte kalplerimiz esti gel gör ki aşkın ne hallere düştü neden yaptın bunu bana ...... Vefasız....!!! Sen den sonra inan ki neşem gitti bir iki duble derken şişem bitti bu ayrılık beni perişan etti neden yaptın bunu bana ... Vefasız....!!! Alnımda lekem yüzümde karamsın sanki içimde kanayan yaramsın önce helalimdın şimdi haramsın. !!!!!! Neden!!!! !!

 

Affetmek Bir Seçimdir...

Nefreti aşmanın tek yolu var: Affetmek.
Başkalarını affettiğimizde biz özgürleşiriz.

Nefret yaşamdan zevk almamızı insanların güzel yanlarını görmemizi engeller.
Hiç kimse saf iyi ya da saf kötü değildir.

Salt kötülükleri görmek bir süre sonra şüphe depresyon ve umutsuzluk denizinde boğar insanı. Nefret dolu bir yaşam mutsuz bir yaşamdır.

Affetmek insanı derinleştirir.
Affetmek için insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır hissetmesi gerekir.

Çünkü affetmek bir seçimdir.
Kimsenin zorlamasıyla affetmek mümkün değildir.
Affetmek bir süreçtir. Birdenbire affedişler bile bir sürecin ürünüdür.
Affetmeyi seçtiğinizde kimse size borçlanmayacaktır. Yani koşullu affetme yoktur.

Diğer insanın da sizi affetmesini değişmesini veya sizin istediğiniz gibi olmasını beklemeyin.

Affetmek bir seçimdir.

Amacı sizin rahatlamanızdır sizin özgürleşmenizdir.
Nefret duyduğunuz kişinin yaşıyor ya da ölmüş olması sizin affetme sürecinde duyduğunuz acıların yoğunluğunda bir farklılık yaratmayacaktır.

O acılar sizin acılarınız.
Affetmek kolay değildir.

Fakat özgürleşmek için gereklidir.
Çoğu insan affetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz ya da haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır. Oysa affetmek geçmişteki anıların boyunduruğundan kurtulmak yaşamımızı kontrolü altında tutmasına son vermek demektir.



Affetmek o kişiyi sevmek değil.
Affetmek o kişiyle konuşmak zorunda olmak değil.
Affetmek o kişiyle ilişkiyi sürdürmek değil.
Affetmek o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil.
Affetmek o kişiyi kucaklamak değil.
Affetmek o kişiyi suçsuz bulmak değil.
Affetmek o kişiyi hakli bulmak değil.
Affetmek o kişinin verdiği zararları telafi etmek için çaba göstermemek değil.

Affetmek kırgınlığın kızgınlığın nefretin hapishanesinden özgürlüğe çıkmaktır.
Affetmek artık acıyı hissetmemektir. Yapılanları zihinsel olarak unutmak zaten mümkün değildir.
"Duygusal unutma" affetmenin diğer adıdır.

 

ELVEDA



Bu gece yine hayalin düştü aklıma
Öyle ki dilimde ismini durmadan heceliyorum...
Varsın bana deli desinlerinan ki hiç umrumda değil
Hani derler ya delidirne yapsa yeridir...
Aşk;bir yerdeki bir sabahbeni oraya hiç götürmediler...
Yani benim gecem hiç sabah olmadı.
Bedenim uyku nedir bilmedi.
Seni düşündüğüm vakitlerde gözümde yaşlar dinmedi...
Açlığım sanasusuzluğum sanayanmışlığım sana
Ben sana yanmışken böyle kor gibisen nerelerde üşümektesin?
Allah aşkına beni bir kez olsun anlasana...
Son zamanlarda tek dostum gecebiliyor musun?
Sokak lambaları üzerime söndüğü zaman
Herkes bir yerlerde mutluykenya da uyurken...
Fakirin ekmeği umut misali seni ümit ediyorum...
Diyeceğim o ki
Şu koca dünyada beni hayaliyle bile mutlu eden sensen
Neden esirgiyorsun benden o gül cemalini?
Neden yasaksın bananeden uzaksın?
Tek suçum yalnızca seni sevmek mi?
Eğer öyleyse şayet;
Vur beniyak beni tüm yanmışlığımla.
Ölümse elinden olsunbelki nedenim olur gülyüzlüm...
Bu çektiğim dertlerinacıların sahibi sensin.
Bazan isyan edesim geliyor şansıma
Hep imrenmek zorunda mıyım sevenlerekavuşanlara?
Hiç mi gülmeyecek benim de yüzüm?
Kıyısındanyakınından geçemeyecek miyim mutluluğun?
Hep azap mı çekecek masumane gönlüm?
Ey bir bakışıyla beni yaşatan insan!
Sensiz hayatım nefes darlığıkıtkanaat
Yüreğimde seni sensiz yaşamak zor zanaat...
Söylesene bu garibe ne zaman bitecek bu zulmün?
Ben artık ensemde hissediyorum nefesini ölümün.
Bir veda busesi bırakıp hayalinin alnına
Usul usul gidiyorum ait olduğum zamana.
Elveda gülyüzlüm
Elveda kahve gözlüm..
Tek suçum yalnızca seni sevmekmiş ve ben
Sevdamı ahirete intikal ettirdim.
Elveda...

 

yüregine emegine saglik komsum harika ötesi süper paylasimlar ben simdi bunlari calmayimda ne yapayim offf yaaa alip götürdü beni hemde öyle uzaklaraki uzaklarda kayboldummmm yorum yapacak baska sözde bulamiyorumm yüregine saglik

 

Komsu sen en güzeli pilini pirtini topla vatanina köyüne dön )) tabi pansiyon kasanida almayida unutma rahatlik icin ))) vatanina dönünce bütün özlemler biter yerini mutluluga birakacaktirr cünkü gurbbete yasam cok zor dur cok ....